Bromfietsen waren meer dan een vervoermiddel in de jaren 60. Je kon er status en aanzien meer krijgen. Hoe sneller de brommer, des te hoger de status van de bereider. Voor Puch en Tomos rijders was de hoogte van het stuur een bijkomende norm. Grootheden aan de Kreitler/Zündapp kant waren Ed van Wersch van de Molenberg en een lange zwarte jongen uit Simpelveld, waar ik de naam van vergeten ben. Frans Linssen van de Steenfabriek op de Drievogelsstraat scoorde hoog met zijn fraaie witte Puch VS50 met een breed stuur. Als hoogste op de ladder stond Heintje Nievelstein. Die kwam op enig moment aanrijden met een gloednieuwe Yamaha motorfiets.
Voor sommigen leverde de keuze van de aan te schaffen bromfiets een identiteitscrisis op. Je moest een keuze maken tussen Zündapp/Kreitler Florett/Royal Nord etc. enerzijds of Puch/Tomos anderzijds. Die keuze betekende indirect ook de keuze van je imago en kleding. De eerste categorie was aanhanger van de Rolling Stones en droeg leren jassen, de Puch rijders waren voor de Beatles en droegen meestal ribfluwelen jasjes en een lange sjaal. Studenten van de HBS of hoger waren doorgaans Puch rijders. Zelf twijfelde ik enorm. Ik voelde me vanuit meer hart meer aangetrokken tot een Zündapp of Kreitler, maar de meeste van mijn vrienden reden een Puch.
Op de dag dat ik 16 jaar werd kreeg ik van mijn vader een splinternieuwe Zündapp. De Sparta werd daar op ingeruild. Ik koos voor een Zundapp Sport, een gloednieuw model met een verchroomde tank, die maar liefst 1600 gulden kostte. De zaak waar we de bromfiets kochten lag op de Kaalheidersteenweg in Kerkrade. De naam van de zaak ben ik vergeten. Weken van te voren was ik al iedere avond te vinden voor de etalage van Bemelmans, een bromfietsenzaak op de Industriestraat. In de etalage stond een Honda met een 4 takt motor. Ik kon maar geen keuze maken. De genomineerden waren naast Zundapp, de Kreitler Florett, de Puch, en de Honda 4 takt. De dag nadat ik mijn brommer kreeg, kwam klasgenoot Johnny Ossen met precies dezelfde Zündapp aan rijden. Onze eerste gezamenlijke rit ging naar Eys, waar een tante van John woonde. Vanzelfsprekend moest de brommer gepersonaliseerd worden. Hij werd uitgerust met beenkappen, een chromen rooster voor de koplamp en een cover voor over de tank. Uiteraard moest de brommer ook opgevoerd worden. Bij bromfietszaak Badenhop die aan de achterkant van Wijnen’s Eldorado lag, kocht ik een dikke uitlaat die weliswaar een mooi geluid maakte maar een averechts effect sorteerde. Later kocht ik nog een 17 mm. carburateur, en een groter voortandwiel. Het effect van al die aanpassingen was dat de brommer bergop niet meer vooruit was te branden maar bergaf des te harder liep. Dit als gevolg van de verkeerde tandwiel verhoudingen.
Jammer genoeg heb ik geen enkele foto waar mijn Zündapp helemaal op slaat. Ook op Internet kan ik het juiste type niet vinden. Op de bovenstaande foto staat een Zündapp die veel lijkt op de mijne. Volgens mij had ik er echter een ander stuur op zitten. Toen ik mijn eerste auto kreeg werd de brommer verkocht. Ik ben vergeten aan wie en voor welke prijs.
Klik hier voor de volgende pagina
Klik hier om terug te keren naar de inhoudsopgave
